Το φαράγγι του Λούσιου, το Άγιο “Όρος της Πελοποννήσου, όπως ονομάζεται για την πληθώρα και τη σημασία των ιστορικών μοναστηριών του (κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος), συναρπάζει αμέσως τον επισκέπτη με το άγριο και μεγαλοπρεπές τοπίο του.
Ανάμεσα στη Στεμνίτσα και τη Ζάτουνα τα βουνά σχίζονται στα δύο από τον ποταμό Λούσιο, που οι αρχαίοι ονόμαζαν έτσι επειδή εκεί λουζόταν ο Δίας.
Ο Παυσανίας γράφει ότι είναι ο πιο κρύος ποταμός της Ελλάδας και πράγματι, εάν θελήσετε να κολυμπήσετε το καλοκαίρι στον κάτω ρου του ποταμού, που δεν είναι πολύ ορμητικός, θα διαπιστώσετε πόσο παγωμένα είναι τα νερά.
Οι πηγές του ποταμού βρίσκονται στον κάμπο της Καρκαλούς, αλλά και στο ίδιο το φαράγγι. Ο Λούσιος αφού διατρέξει το φαράγγι, μήκους 5 χλμ. περίπου, χύνεται στον Αλφειό. Σύμφωνα με το μύθο, ο ποταμός Αλφειός διασχίζει το Ιόνιο και φθάνει στη Σικελία για να συναντήσει την πολυαγαπημένη του πηγή Αρέθουσα, κόρη του Λάδωνα.
Πηγή κειμένου: www.stemnitsa.gr
Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα πολύ καλό φωτογραφικό αφιέρωμα στον ποταμό Λούσιο από τον Δημήτρη Τόλη.
http://photorama.ning.com/forum/topics/to-pharhaggi-toy-lohusioy
0 σχόλια